© Getty Images
In het voorjaar bereikten CD&V, Open Vld en Groen in de Kamer al een akkoord over een gelijkaardig voorstel, maar een meerderheid ontbrak. Ook toen plaatste de N-VA grote vraagtekens bij het voorstel. Die vraagtekens gelden vandaag nog steeds. Zo vindt Kamerlid Wouter Raskin de regeling geschreven op maat van het welgestelde kiespubliek van Groen en Open Vld. “De helft van onze burgers heeft geen oprit of garage om thuis te laden. En wat met mensen die nu met een kleine bedrijfswagen rondrijden, zoals werknemers van een poetsbureau? Moeten we die mensen dan maar in de kou laten staan?”
Geen oplossing voor kleine bedrijfswagens
Ook de haalbaarheid van het voorstel is volgens Raskin twijfelachtig. Het aanbod aan elektrische wagens zal de komende jaren ongetwijfeld uitbreiden, maar het is onduidelijk of er tegen 2026 voldoende betaalbare alternatieven op de markt zullen zijn voor de kleine bedrijfswagens. “Wie vandaag met zo’n kleine wagen rijdt, riskeert zijn wagen en dus een deel van zijn inkomen kwijt te spelen. Het is bizar dat het voorstel hybride wagens uitsluit of weigert te werken met een CO2-norm. Dat zou immers een oplossing kunnen bieden voor mensen met een kleine bedrijfswagen.”
Strengere normen, maar niet minder uitstoot
Daarenboven maken de nieuwe strengere uitstootnormen voor wagens tegen 2030, waarover nu op Europees niveau wordt gediscussieerd, dat het voorstel van de Vivaldi-coalitie zeer weinig CO2-winst zal opleveren. “En het wordt al helemaal zinloos wanneer je nieuwe gascentrales gaat bouwen, want dan verleg je de uitstoot gewoon van de uitlaat naar die gascentrales. Als Groen dit voorstel wil uitvoeren, zal het moeten aanvaarden dat er na 2025 nog kerncentrales open blijven.”
Voldoende laadpalen in verouderd netwerk?
Tot slot wijst Raskin op de grote en zeer dure infrastructuurwerken die nodig zullen zijn om het elektriciteitsnet aan te passen en om voldoende laadpalen te kunnen voorzien. “Brussel heeft bijvoorbeeld een sterk verouderd netwerk, waardoor je in de meeste Brusselse straten geen laadpalen kan zetten zonder die straten open te breken. Een alternatief is dat er massaal scheidingsgeneratoren worden geïnstalleerd, maar dat is bijzonder duur en verbruikt bovendien veel stroom.”
De conclusie is voor Raskin dus erg duidelijk. “Als de Vivaldi-ploeg niet tegemoet komt aan deze bezwaren, zal tegen 2030 blijken dat het voorstel vooral symboolwaarde heeft. Het zal zeer veel kosten voor bitter weinig milieuwinst.”
